Als het uitrekent valt het bijna niet te bevatten hoor: in 1990 zag ik de originele versie van De Kleine Zeemeermin voor de allereerste keer. Maar liefst drieëndertig jaar geleden dus. Het avontuur van Ariël werd daarna een ware obsessie voor me: ik had speelgoed, poppen, knuffels. En de VHS-band moest af en toe vervangen worden, simpelweg omdat ie versleten was van de talloze keren terugspoelen na het kijken.
Vaak krijg je dingen uit je kindertijd nooit meer terug, maar gelukkig is daar Disney. Na onder andere The Lion King, Aladdin en Beauty and the Beast heeft The Little Mermaid nu de grote live-action-makeover gekregen van het Huis van de Muis. Ik hield vanzelfsprekend mijn hart vast, want tsja, mijn favoriete animatiefilm ever mocht vooral níet verkracht worden.
En dan was er daarnaast nóg een bijkomend luxeprobleem: ik ging voor RTL Boulevard naar Londen voor de Europese première van The Little Mermaid, inclusief interviews met de cast. Fenomenaal fantastische kans vanzelfsprekend, maar ja: ik wilde uiteraard níet met gebroken kinderhart en tandenknarsend van zuurheid aan die gesprekken beginnen.
Gelukkig, zoals elk goed sprookje had ook mijn verhaal een happy ending. The Little Mermaid is óók in de live-action-versie nog steeds die bijzondere film om je volledig in te verliezen. De Oscarwinnende liedjes zijn nog even iconisch, de onderwaterwereld is fenomenaal gecreëerd met de computer. Actrice Halle Bailey zwemt als Ariël regelrecht je hart in, om over Melissa McCarthy als Ursula de zeeheks nog maar te zwijgen. Wat. Een. Vakvrouw. Heerlijk! Aan Sebastiaan en Botje moest ik eventjes wennen, maar zelfs díe kon ik uiteindelijk volledig accepteren, om zelf als een snikkende bakvis de bioscoop te verlaten.
Mijn tripje naar Londen werd dan ook net zo magisch als de film zelf. Deze Prins Eric voelde zich als een koning te rijk. Melissa McCarthy was in het echt even grappig als op het witte doek, Javier Bardem simpelweg een hottie én leuk. En voor Halle Bailey kan ik niet anders dan respect hebben. Op je 23-ste deze rol aannemen, zo enorm veel shit over je heen krijgen en classy doorstaan en dan vervolgens werkelijk waar de perfecte Ariël neerzetten. Zo’n beetje de beste wraak die ze heeft kunnen nemen.
Tenslotte was er óók nog de ‘echte’ Prins Eric, acteur Jonah Hauer-King. Die vond het enig om met zijn naamgenoot te kletsen, helaas heeft dát de uitzending van RTL Boulevard niet gehaald. Geeft helemaal niks, dit was voor mij een moment waarop m’n leven écht even een sprookje leek. En aangezien ik de film voor m’n werk heb gezien, betekent dat één ding: zoonlief moet óók kijken, dus je begrijpt: The Little Mermaid is voorlopig nog niet van mij af. Ik denk zelfs wel nooit.
The Little Mermaid draait sinds 24 mei met zowel de Nederlandse als de originele versie in de bios!
