Vin ik leuk.

Als het uitrekent valt het bijna niet te bevatten hoor: in 1990 zag ik de originele versie van De Kleine Zeemeermin voor de allereerste keer. Maar liefst drieëndertig jaar geleden dus. Het avontuur van Ariël werd daarna een ware obsessie voor me: ik had speelgoed, poppen, knuffels. En de VHS-band moest af en toe vervangen worden, simpelweg omdat ie versleten was van de talloze keren terugspoelen na het kijken.

Vaak krijg je dingen uit je kindertijd nooit meer terug, maar gelukkig is daar Disney. Na onder andere The Lion King, Aladdin en Beauty and the Beast heeft The Little Mermaid nu de grote live-action-makeover gekregen van het Huis van de Muis. Ik hield vanzelfsprekend mijn hart vast, want tsja, mijn favoriete animatiefilm ever mocht vooral níet verkracht worden.

En dan was er daarnaast nóg een bijkomend luxeprobleem: ik ging voor RTL Boulevard naar Londen voor de Europese première van The Little Mermaid, inclusief interviews met de cast. Fenomenaal fantastische kans vanzelfsprekend, maar ja: ik wilde uiteraard níet met gebroken kinderhart en tandenknarsend van zuurheid aan die gesprekken beginnen.

Gelukkig, zoals elk goed sprookje had ook mijn verhaal een happy ending. The Little Mermaid is óók in de live-action-versie nog steeds die bijzondere film om je volledig in te verliezen. De Oscarwinnende liedjes zijn nog even iconisch, de onderwaterwereld is fenomenaal gecreëerd met de computer. Actrice Halle Bailey zwemt als Ariël regelrecht je hart in, om over Melissa McCarthy als Ursula de zeeheks nog maar te zwijgen. Wat. Een. Vakvrouw. Heerlijk! Aan Sebastiaan en Botje moest ik eventjes wennen, maar zelfs díe kon ik uiteindelijk volledig accepteren, om zelf als een snikkende bakvis de bioscoop te verlaten.

Mijn tripje naar Londen werd dan ook net zo magisch als de film zelf. Deze Prins Eric voelde zich als een koning te rijk. Melissa McCarthy was in het echt even grappig als op het witte doek, Javier Bardem simpelweg een hottie én leuk. En voor Halle Bailey kan ik niet anders dan respect hebben. Op je 23-ste deze rol aannemen, zo enorm veel shit over je heen krijgen en classy doorstaan en dan vervolgens werkelijk waar de perfecte Ariël neerzetten. Zo’n beetje de beste wraak die ze heeft kunnen nemen.

Tenslotte was er óók nog de ‘echte’ Prins Eric, acteur Jonah Hauer-King. Die vond het enig om met zijn naamgenoot te kletsen, helaas heeft dát de uitzending van RTL Boulevard niet gehaald. Geeft helemaal niks, dit was voor mij een moment waarop m’n leven écht even een sprookje leek. En aangezien ik de film voor m’n werk heb gezien, betekent dat één ding: zoonlief moet óók kijken, dus je begrijpt: The Little Mermaid is voorlopig nog niet van mij af. Ik denk zelfs wel nooit.

 

The Little Mermaid draait sinds 24 mei met zowel de Nederlandse als de originele versie in de bios! 

Koffiestrijd.

Toen we tijdens de pandemie met z’n alleen non-stop opgesloten zaten in huis, kreeg ik spontaan de behoefte om de muren van onze keuken geel te schilderen. Of herstel, ik zag het voor me, mijn echtgenoot heeft het uiteindelijke werk verricht. Iets met twee linkerhanden.… Lees meer

Licht uit, spot aan.

Ondanks dat de achterban hier waarschijnlijk niet enorm blij mee gaat zijn, val ik toch maar meteen met de deur in huis. Ik háát het Eurovisie Songfestival. Want hoewel ik qua gay cliché’s behoorlijk goed scoor door het aanbidden van diva’s en zo’n beetje iedere… Lees meer

De Vrije Hand.

Wegdromen. Naar een andere tijd. Een andere wereld. Fictief of niet, ik doe het graag. Zo heb ik alle zes de afleveringen van de nieuwe Netflix-serie Queen Charlotte in één dag uitgekeken. Om daarna weer te ontwaken in de keiharde wereld van alledag. Want ook… Lees meer

Om te Vieren.

De pubertijd was een verwarrende periode voor mij. Want tsja, ik wist heus dat jongens mijn loketje waren, maar goed, die hing ik dan weer niet direct aan de muur thuis. Hoewel ik dankzij Titanic een goed smoesje had, want voor de buitenwereld was Leonardo… Lees meer

Koning Kringloop.

Van de gedachte alleen al krijg ik spontaan jeuk. Maar tóch gaan we het dit jaar dan écht doen: spullen verkopen op de kleedjesmarkt tijdens Koningsdag. Een evenement waar ik intens tegenop kan zien. En dan deze keer niet vanwege de luchtige praatjes over de… Lees meer

Het F-Woord.

Terwijl de meeste leeftijdgenootjes tijdens mijn pubertijd het leven ontdekten, had ik andere plannen. Of nou ja, ik gíng wel naar de discotheek na het vakkenvullen, maar het liefst zat ik op mijn kamertje. Urenlang. Alleen. Met mijn vier virtuele vriendinnen: Dorothy, Rose, Blanche en… Lees meer

Dawson’s Antiek.

Toen ik ooit in New York was tijdens de opleiding Journalistiek mochten we een heel uur doorbrengen in The Museum of Television. Daar lag de volledige geschiedenis van de Amerikaanse broadcasts opgeslagen, naar hartelust te bekijken. Het was nog ver voor de tijd van YouTube,… Lees meer

Oopsie Daisy.

De zon breekt weer fatsoenlijk door en dan is de klok óók nog eens dat fijne uurtje vooruitgegaan. De korte rokjes én korte broeken kunnen alvast gewassen worden, want de lente is eindelijk hier. Maar hoewel de tijd dan misschien een uurtje verschoven is, als… Lees meer

XOXO.

In alle eerlijkheid: het liefst breng ik iedere seconde van elke dag thuis door. Omringd door mijn eigen spulletjes en snuisterijen. En sinds COVID vind ik het óók nog eens heerlijk om er zo lang mogelijk als een onverzorgde sloeber bij te lopen in een… Lees meer